Vrij-af door robotisering?
Robots are coming!
Ik las een boekje uit 1963 over robots. Daarin beschreven ze de opkomst van computers en robots die banen zouden overnemen.
Het idee was dat automatisering zou leiden tot meer vrije tijd voor mensen, omdat machines het werk zouden doen.
Deze discussie over de toekomst van werk is niet nieuw, maar laait wel zo eens in de zoveel tijd weer op.
Met de recente ontwikkelingen in AI is er weer veel aandacht voor dit onderwerp,
maar automatisering en robotisering zijn al lang gaande. In fabrieken hebben bijvoorbeeld machines al heel veel taken overgenomen die voorheen door mensen werden gedaan. De lopende band van Henry Ford was een van de eerste voorbeelden van hoe mechanisatie de productie kon versnellen en efficiënter maken.
En sinds 1970 is er een enorme toename van automatisering in de industrie, wat heeft geleid tot een vermindering van het aantal banen in allerlei sectoren.
Angst of een belofte
Het overnemen van taken door technologie roept bij veel mensen angst op. Waarom? Omdat het gekoppeld is aan inkomen. Als werk verdwijnt, verdwijnt ook inkomen en dat is de crux. We zijn zo gewend geraakt om onze waarde te meten in werk, of nog scherper, in tijd die we besteden aan werk.
Het probleem wat ontstaat is dat gewonnen tijd opgevuld moet worden met ander werk en niet mag worden opgevuld met rust.
Met alle nieuwe tools en mogelijkheden die helpen in mijn werkzaamheden ervaar ik die druk ook. Het voelt zelfs alsof ik meer zou moeten doen, sneller, beter, efficiënter. In plaats van dat technologie mij tijd teruggeeft, lijkt het mijn onrust te vergroten.
Vrij-af als vooruitgang
Stel dat we omarmen dat werkzaamheden door technologie worden overgenomen en dat als een kans zien om mensen vrij-af te geven. Als we automatisering zien als een belofte, kan die soms worden ingelost. Maar hoe bepalen we de waarde van tijd in een economie die draait om productie en consumptie? Het kapitalisme meet vooruitgang in groei en winst, niet in rust. Zijn er alternatieven? In het mogelijk om een samenleving in te richten zonder de drijfveren van groei en winstmaximalisatie.
Tijd ≠ geld
Opnieuw nadenken over hoe we de opbrengst van technologie collectief kunnen inzetten lijkt een goed idee.
Hoe herverdelen we de winst van automatisering niet in geld, maar in tijd.
In mijn geval zit ik dicht op het vuur van de huidige ontwikkelingen met AI en automatisering. Taken worden makkelijker met AI-tools,
maar door de mogelijkheid om deze nieuwe tools te gebruiken ontstaat ook een breder werkveld waarin ik kan bewegen.
Hoe defineer ik de waarde van mijn tijd en input en inzichten in een wereld waar nieuwe technologiëen mijn werk ondersteunen en mogelijkheden vergroten.
Wat als de winst van automatisering zich vertaalt naar rust als een logisch gevolg van vooruitgang?
Is dit een kans om onze relatie met tijd te herdefiniëren. Vrij-af als vooruitgang en meer tijd voor creativiteit, proberen, expertimenteren en rust.
Artikel geschreven door:
Aleks en ChatGPT